Obozowisko (na zewnątrz)

Yennefer

Dziewczyna usiadła na skrzyni obok
-Pachniesz przekletymi ziemiami- POpatrzyła na nią lekko zmieszana - Co ktoś taki jak ty robi w takim miejscu jak to?

Akira

- Siedzi. Cóż... owszem,służę Naraku.. ale staram się trzymać z daleka. Można powiedzieć,że... rzadko wypełniam swa powinność. -odparła obojętnie, kierując twarz ku co miesięcznej księżycowej łunie.

Yennefer

- Co nie zmienia faktu że smierdzisz tymi ziemiami- Uśmiechnęła sie lekko- Jestem Yennefer a ty?

Akira

- Akira... ale możesz mówić Kira. -przedstawiła się, przymykając do połowy powieki. Ogon kołysał się razem z włosami.- A ty...Ty po,której stronie jesteś?

Yennefer

-Tego kto wiecej zapłaci jestem wiedzminką- powiedziała z dumą

Akira

- A cóż to takiego?-zapytała kotka,kierując na nią spojrzenie.

Yennefer

- Jestem taka istota która była kiedyś człowiekiem lecz teraz jest niczym. Nie jestem żadną z ras ani człek ani demon. Po prostu wiedzmin- Mówiła obojętnie patrzac na ziemie pod stopami- Kiedy wiedzmini dorastają idą w świat sprzedając swoje usługi temu kto zapłaci wiecej-

Akira

-Ahh...ale na dorosłą to Ty nie wyglądasz.-stwierdziła obojętnie kotka,znów na księżyc patrząc.

Yennefer

-Wyglad nie zdradza wieku-powiedziała tajemniczo

Akira

-Możliwe. -mruknęła spokojnie, będąc myślami w dwóch miejscach na raz.-Skąd wiedziałaś,że tu jestem?

Alvaros

Zatrzymał się kilka metrów przed wejściem do swojego domu, obserwował bacznie niebo, bowiem nikt nie wiedział, kiedy księżyc pokaże swoją twarz jedynym oświetleniem było, co kilka metrów lekkie światło świeczek przechodzące przez szyby budynków, widoczność była bardzo ograniczona a cisza mogła wzbudzić strach w sercach najmężniejszych.

Yumi Mizuno

*podeszła do niego* i gdzie ten księżyc? *szepnęła niepewnie rozglądając się*

Alvaros

Pójdziemy wzdłuż uliczki po chmurach wnioskuje, że za chwile powinien pojawić się w całości, co bardzo rzadko się zdarzą – pozwiedzał idąc bardzo mroczną uliczką

Yumi Mizuno

*szła za nim pewnie z lekkim uśmiechem na ustach rozglądając się* Wychowałeś się tutaj? *popatrzyła na kopkę piasku* Tak tutaj...pusto..... Czy tutaj żyją jakieś zwierzęta?

Alvaros

Pustynne potwory i jaszczurki oraz jakieś węże - powiedział idąc i patrząc w niebo - można powiedzieć, że tutaj się wychowywałem – chodź – wyskoczył na pobliski dwu piętrowy budynek na szczycie otworzył wino i nalał do dwóch kieliszków

Yumi Mizuno

*wskoczyła za nim opadając na kolana* na demony piekła tego jeszcze nei opanowałam *zrobiła głupia minę po czym podniosła sie i otrzepała* Nie dziwie sie teraz ze taki jesteś *szepnęła do siebie patrząc w bok. Ciężar ciała przeniosła na lewą nogę a dłonie swobodnie opadły jej wzdłuż ciała*

Alvaros

Alvaros podszedł do dziewczyny, po czym podał jej kieliszek z winem – zaraz się pojawi – powiedział patrząc w czarne niebo

Yumi Mizuno

*wzięła delikatnie kieliszek po czym wzrok swój przerzuciła na niebo*nawet bez księżyca jest piękne *mówiła z zachwytem*

Alvaros

Kilka minut później chmury rozstąpiły się pokazując księżyc w całości, Alvaros wyciągnął rękę z kieliszkiem ku górze tak jak by wznosił toast, po tym wypił cała zawartość kieliszka, promienie rozświetliły całą pustynie, gdzie zawsze wydaje się jak by księżyc był niedaleko od ziemi.

Yumi Mizuno

*źrenice się jej rozszerzyły. Nigdy czegoś takiego nie widziała. Wino w kieliszku zaczęło lekko drżeć co świadczyło że ręka sie jej trzęsie.* Piękne *mówiła z zachwytem patrząc jak księżyc powoli przesuwał sie po niebie. Ze strachem wypatrywała chmury. By ta nie przysłoniła tego widoku*